Elliott Sharp

Elliott Sharp to ktoś, kto w tym momencie jest powszechnie znany, a jego kariera muzyczna sięga wczesnych lat 70-tych. Jego współpraca i projekty obejmują prace filmowe, solowe, kolaboracje, pracę z zespołem Carbon, nie wspominając o długiej liście utworów wykonywanych i skomponowanych przez takie zespoły jak hr-Sinfonieorchester, Ensemble Modern, Continuum, Orchestra of the SEM Ensemble, Kronos Quartet, FLUX Quartet, Zeitkratzer, Soldier String Quartet, JACK Quartet i nagrodzoną Grammy skrzypaczkę Hilary Hahn. Sharp otrzymał w 2015 roku berlińską nagrodę w dziedzinie kompozycji muzycznej, spędzając sześć miesięcy jako stypendysta w American Academy w Berlinie. Był stypendystą Guggenheima w 2014 roku, stypendystą Parson’s Center for Transformative Media w 2014 roku i jest tematem filmu dokumentalnego Berta Shapiro Elliott Sharp: Doing the Don’t, dla Pheasant Eye Film. W 2009 r. był Master Artist-in-Residence w Atlantic Center for the Arts, a w 2010 r. stypendystą New York Foundation for the Arts w dziedzinie muzyki. Sharp otrzymał w 2003 r. nagrodę Foundation for Contemporary Arts Grants to Artists Award. Sharp jest nie tylko niesamowitym wirtuozem gitary, mającym swoje korzenie w bluesie, jazzie i innych no-wave’owych i awangardowych formach ekspresji, ale także prowizorycznym lutnikiem z wizjonerskim okiem na instrumenty strunowe, a także modyfikującym i tworzącym instrumenty muzyczne od czasów nastoletnich i często zapożyczającym terminy z nauki i technologii do swoich kompozycji. Jego wydawnictwo na Erototox nie różni się pod względem hołdu dla nauki, zatytułowanego Phlogiston, trafnie nazwanego na cześć substancji, która według XVIII-wiecznych chemików miała istnieć we wszystkich palnych ciałach i uwalniać się podczas spalania. Jest to również jego pierwsza czysto elektroniczna i syntezatorowa płyta do tej pory.