Ruisch

Ruisch to nowy projekt muzyczny Fransa de Waarda. Najbardziej znany ze swojej eksperymentalnej pracy z Beequeen, Kapotte Muziek, Freiband i Modelbau, muzyka z rytmem również odegrała ważną rolę w jego karierze. W 1984 roku założył własną wytwórnię płytową Korm Plastics, wydając muzykę między innymi Arcane Device, Asmus Tietchens, Jim O’Rourke. Pracował dla pionierskiej holenderskiej wytwórni Staalplaat (1992-2003), a od 1986 roku jako recenzent dla własnej publikacji Vital (obecnie Vital Weekly), magazynu, który od 1995 roku jest internetowym źródłem muzyki undergroundowej i który w 2015 roku świętował swój 1000. numer. W 2016 roku Timeless opublikował we Francji swoją pierwszą książkę, autobiografię życia w Staalplaat zatytułowaną This Is Supposed To Be A Record Label. W 1995 roku założył Goem jako solowy projekt, który później przekształcił się w trio, a zakończył jako solowy projekt, w którym eksplorował bardzo minimalistyczne beaty i syntezatory. Później, wraz z Roelem Meelkopem, założył duet Zèbra, później przemianowany na Wieman, który specjalizował się w samplowanym „melt-popie”. Jako QST wydał ostatnio dwie płyty z muzyką ambient dance/house. Na początku 2019 roku natknął się na paczkę sampli z dźwiękami trap i grime i z ciekawości ją pobrał. Pomyślał, że jeśli będzie grał wolno, można będzie zrobić „trap hop”, współczesną wersję „trip-hopu”. Spowalniając go, dowiedział się, że jest bardziej zbliżony do świata reggae i muzyki dub, co przypomniało mu o bardzo głupim projekcie z końca lat 90-tych, który zrobił, Captain Black. Muzyka dub zawsze go interesowała, a dzięki dostępnej obecnie nowej technologii zabrał się do pracy i rozpoczął Ruisch (stare holenderskie słowo, Ruis oznacza „syczenie”), w którym łączy dubowe rytmy, sample reggae, industrialne bity i mnóstwo pogłosu i delaya, które rozpraszają wszystkie bity i elektronikę w różnych miejscach. Można by pomyśleć, że każdy nowy utwór jest dubem poprzedniego, ale to coś więcej. To przestrzeń i rockowa atmosfera, która wyznacza inny krok w długiej muzycznej karierze. Jego zainteresowania w tworzeniu muzyki sięgają od ambientu przez noise do tego, co opisuje jako „głupią muzykę disco”. Koncertował w Europie, USA, Kanadzie, Rosji i Japonii, współpracował ze Stevenem Wilsonem, Jaapem Blonkiem, Andrew Lilesem, Radboud Mens, Keiji Haino, Pan Sonic i innymi.